«Μια πολλά υποσχόμενη νεολαία»

‘‘Μέσα σε έναν γυάλινο κόσμο, όπου τα προβλήματα παραμένουν άλυτα, οπού όλο και περισσότεροι νέοι περιορίζουν τα όνειρα τους είναι ώρα λοιπόν να δοθεί ένα τέλος σε αυτόν τον περιορισμό και η φωνή της νεολαίας να ακουστεί και να αποτελέσει την λύση του προβλήματος αυτού που χρόνια τώρα ταλαντεύει το μέλλον μας. Οι νέοι έχουν φωνή και θα πρέπει να πάρουν την ζωή στα χέρια τους. Το μέλλον είμαστε εμείς!!!Πιστεύω πώς αν η νεολαία απεγκλωβιστεί από τα προβλήματα της και διεκδικήσει αλλαγές και πολιτικές μέσα από θέσεις θα παίξει ρόλο υπαρκτό στην ανοικοδόμηση του μέλλοντος αυτής της χώρας. Είναι χρέος μας να κτίσουμε ένα μέλλον βασισμένο στα δικά μας όνειρα και στις δικές μας ανάγκες. Δώστε το στίγμα της αλλαγής , το στίγμα της κατεύθυνσης, το χει ανάγκη ο τόπος μας και η πατρίδα μας.’’

Περικλής Δημητριάδης

Η ΑΠΟΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

Η ΑΠΟΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΛΕΝΤΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ Μεταπολεμικά, είναι γνωστό ότι η διάθεση των πολιτών να εκμεταλλευτούν όσο γίνεται την ελευθερία έκφρασης και δράσης που τους παρέχει η Αποκριά γέννησε ένα σωρό καινούριες εκδηλώσεις οι οποίες, μαζί με τις παλιότερες, δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα που διαρκεί μέρες. Μια τέτοια εκδήλωση είναι και ο φανός. Η καταγωγή του φανού Πολλοί μελετητές του Φανού προσπάθησαν να ανιχνεύσουν την καταγωγή του επιμένοντας οι περισσότεροι στην άμεση σύνδεση του με τις αρχαίες γιορτές, πράγμα που συμμερίζεται και η πλειονότητα των Κοζανιτών. Ελπίζοντας ότι πολύ σύντομα θα εκδηλωθεί ενδιαφέρον από ειδικούς λαογράφους και ιστορικούς για την αποσαφήνιση της προέλευσης του εθίμου, παραθέτουμε παρακάτω τις επικρατέστερες απόψεις.Ο Νάσης Αλευράς στην μελέτη του «Ο Φανός στην Κοζάνη» αφού ετοιμολογεί την ονομασία του εθίμου από το φαίνω (φέγγω, φωτίζω), προσπαθεί να εξηγήσει την προέλευσή του, λέγοντας ότι «δείχνει μια εικόνα ,που πολύ θυμίζει κάτι ανάλογες πολεμικές γιορτές της αρχαίας Ελλάδας. Και σε τέτοιο σημείο μάλιστα ώστε αδίστακτα να ισχυριζόμαστε ότι είναι η συνέχεια εκείνων και ο χορός που χορεύεται (σε χρόνο 2/4) δεν είναι παρά αυτούσιος ο Πυρρίχιος χορός των αρχαίων Ελλήνων».Ο Λεωνίδας Παπασιώπης στο βιβλίο του «Η Παλιά Κοζάνη» υποστηρίζει ότι «οι εορταστικές εκδηλώσεις είχαν μεγάλη ομοιότητα με τα Αρχαία Διονύσια, που γιορτάζονταν την ίδια περίπου εποχή κι απʼ τα οποία δεν αποκλείεται να έλκουν την καταγωγή». Αφού κάνει αναφορά σε διάφορα στοιχεία των εορτών αυτών και συγκεκριμένα το γερό φαγοπότι της πρώτης μέρας, τις Χοές (αγώνες οινοποσίας) της δεύτερης, και τον κώμο, τα πειράγματα δηλαδή και τους χορούς της τρίτης (μεταξύ των οπίων ξεχωρίζουν ο κόρδαξ, «όρχησις φαλλική, απρεπής και αισχρά» και η πυρρίχη, «χορός γύρω και πάνω στις φωτιές»), καταλήγει: «Καμία σχεδόν από τις εκδηλώσεις αυτές δε λείπει απʼ τις Αποκριές».Την τόσο διαδεδομένη άποψη της καταγωγής του εθίμου από αρχαίες διονυσιακές γιορτές δε θεωρεί αρκετά τεκμηριωμένη ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης: «πολύ δε ολιγώτερον είναι ορθόν ότι το έθιμον έχει σχέσιν προς τας πολεμικάς εορτάς της αρχαίας Ελλάδας, ο δε χορευόμενος χορός είναι αυτούσιος ο πυρρίχιος των αρχαίων».Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν άλλες δυο απόψεις σχετικές με το θέμα, που απομακρύνονται από γιορτές και οργιαστικούς χορούς της αρχαιότητας. Η μια είναι του Αργυρίου Γκίσσα από το άρθρο του «Κοζανίτικη Αποκριά» όπου ο αρθρογράφος παραλληλίζει τους Φανούς με τις φωτιές του αγιάννη, έθιμο διαδεδομένο σε πολλές περιοχές της χώρας, τις οποίες άναβαν παιδιά, κάνοντας αναπαράσταση του «γραφικού φαινομένου της Δύσεως του ήλιου και του μύθου του Ηρακλέους». Κατά τον Βασίλη Σιαμπανόπουλο η πιο πειστική και τεκμηριωμένη άποψη πάνω σʼ αυτό το θέμα φαίνεται να είναι αυτή του Γ. Λυριτζή, ο οποίος υποστηρίζει: «Η μεγάλη διάδοσις του εθίμου αυτού στην Ήπειρο, η ομοιότης του σε όλες τις λεπτομέρειες με το επικρατούν στην Κοζάνη και το γεγονός ότι οι περισσότεροι από τους πρώτους οικιστάς της Κοζάνης ήλθαν από την Ήπειρο μαρτυρούν την ηπειρωτική προέλευση του Κοζανίτικου Φανού. Φαίνεται λοιπόν, ότι οι πρώτοι Ηπειρώτες μέτοικοι, έφεραν μαζί τους και το έθιμο τούτο και το καθιέρωσαν στη νέα τους πατρίδα Κοζάνη,όπου διατηρείται μέχρι και σήμερα». Η εξέλιξή του μέσα στο χρόνο Ο Φανός έχει αποδείξει την ελαστικότητα του σαν έθιμο και τις βαθιές του ρίζες στις καρδιές των Κοζανιτών, που δεν μπορούν να διανοηθούν τις Αποκριές χωρίς αυτόν, κυρίως μέσα από την μακροβιότητά του και τη διατήρηση της ουσίας του παρόλες τις σημαντικές αλλαγές που έχει υποστεί η μορφή του. Αυτές οι αλλαγές κάθε άλλο παρά δημιουργούν αμφιβολίες σχετικά με το αν ο σημερινός Φανός αποτελεί συνέχεια αυτού που άναβε στην πόλη της Κοζάνης κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Αντιθέτως αποδεικνύουν τον ζωντανό του πυρήνα, που του επιτρέπει να προσαρμόζεται σε μεταβαλλόμενες συνθήκες ζωής και να υιοθετείται από την κάθε καινούρια γενιά σαν μια εκδήλωση πολιτισμού μέσα από την οποία μπορεί να εκφράζεται το σύγχρονο κοινωνικό της πλαίσιο.Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας οι ανάγκες έκφρασης ήταν διαφορετικές. Εκτός από μια φυσική ροπή των ανθρώπων προς τη χαρά και τη διασκέδαση ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστορίας διακρίνουμε εδώ και την ανάγκη των υποδούλων, να τονώσουν την εθνική τους συνείδηση μέσα από εκδηλώσεις που τους παρείχαν αυτή τη δυνατότητα, είτε γιατί το ανέχονταν οι κατακτητές είτε γιατί δεν το αντιλαμβάνονταν. Όπως αναφέρει ο Νάσης Αλευράς στην μελέτη του «Ο Φανός στην Κοζάνη», οι Φανοί αποτελούσαν τόπο συγκέντρωσης για του υπόδουλους Έλληνες όπου συνεννοούνταν και έπαιρναν αποφάσεις κατά την επανάσταση του 21 και στο κατοπινό Μακεδονικό Αγώνα. Μάλιστα, σε τούτον τον τελευταίο, κουβαλούσαν και μοίραζαν κρυφά τα όπλα και τα πολεμοφόδια δια τους αντάρτες. Είναι βέβαια δύσκολο να καταλάβει κανείς, ιδίως όταν δεν υπάρχει αρκετή τεκμηρίωση, τι λόγο μπορεί να είχαν οι κατακτητές να επιδεικνύουν τέτοια ανοχή στους Κοζανίτες σε βαθμό μάλιστα που όχι μόνο να τους εξαιρούν από τη γενική απαγόρευση του μασκαρέματος αλλά επιπλέον να στέλνουν ενισχύσεις της αστυνομίας για να εμποδίζονται τυχόν κονιάρηδες ταραξίες να δημιουργήσουν φασαρίες στο Φανό.Μετά την Απελευθέρωση και μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Φανός παίρνει την μορφή την οποία με νοσταλγία αναπολούν οι παλιότεροι. Οι προετοιμασίες άρχιζαν την Μικρή Αποκριά, οπότε και στήνονταν στις γειτονιές ο πέτρινος βωμός πάνω στον οποίο άναβαν φωτιά με ξερόκλαδα και καντηλίνα σαν προαναγγελία του Φανού που θα άναβε την επόμενη Κυριακή. Τον πλαισίωναν με 4 ψηλά κοντάρια που τα συνέδεαν μεταξύ τους με σκοινιά ή σύρματα. Στην πρόχειρη αυτή κατασκευή κρεμούσαν σερπαντίνες, μάσκες κι ό,τι άλλο πίστευαν ότι θα τον στόλιζε και θα το έκανε πιο εντυπωσιακό.Ταυτόχρονα έβγαινε το τσινί (τσίγκινο πιάτο) στα γύρω σοκάκια, άρχιζε δηλαδή ο έρανος, για να συγκεντρωθεί το ποσό που χρειαζόταν για τα καύσιμα του «επίσημου» Φανού, όπου έκαιγαν μόνο δαδί. Με τις δεκάρες που έπεφταν στο πιάτο σαν ανταπόκριση στην έκκληση «Μια δικάρα για του Φανό», δεν συγκεντρωνόταν το απαραίτητο ποσό βέβαια. Γιʼ αυτό έπρεπε να μαζευτεί η γειτονιά και να συνεισφέρουν όλοι στον κοινό σκοπό σε είδος η σε χρήμα ανάλογα με τις δυνάμεις του ο καθένας.Ο βωμός διατηρούνταν στην καθορισμένη του θέση όλη την εβδομάδα και το πρωί της Μεγάλης Αποκριάς στολιζόταν ο χώρος γύρω απʼ αυτόν. Έφκιακαν «φούντες» από «φιλουρίδια» (σερπαντίνες), ελαφρώς ... μεταχειρισμένα , μια και τα μάζευαν από τα κέντρα και τις ταβέρνες, όπου έπεφταν άφθονα όλη την εβδομάδα! Ολόγυρα αραδιάζονταν σαμάρια και σκαμνιά για να κάθονται οι γεροντότεροι ή όσοι αποκτούσαν ...αστάθεια λόγω οινοποσίας! Τέλος έβγαιναν τα βαένια με το κρασί και τα κεράσματα που ετοίμαζαν οι νοικοκυρές της γειτονιάς για τους χορευτές και τους επισκέπτες: κεφτέδες, λουκάνικα, κιχιά, τυρί κι ο,τι άλλο μπορούσε να προσφέρει η κάθε μία. Όλα πλέον ήταν έτοιμα για την μεγάλη γιορτή!Όπως αναφέρει ο Χριστόφορος Τιτέλης: Ο Φανός αποτελείται από τους χορευτές και από τον πρωταγωνιστή που σέρνει τον χορό. Αυτοί είναι η ψυχή του χορού. Ο χορός αρχίζει με ελαφρά τραγούδια ερωτικά, ιστορικά και σατυρικά. Και ύστερα κατά τις δύο μετά τα μεσάνυχτα θʼ αρχίσουν τα βαρετά τραγούδια, βωμολοχικά, τα πέρα για πέρα ξετσίπωτα. Τα αισχρολογικά, που και ο Αριστοφάνης θα ωχριούσε μπροστά τους. Ο πρωταγωνιστής που θα σέρνει το χορό, θα σταθεί ακίνητος, καθώς και οι άλλοι δέκα ή δεκαπέντε χορευτές σε κύκλο γύρω απʼ το βωμό. Θʼ αρχίσει να χτυπάει τις παλάμες των χεριών του ρυθμικά και χωρίς να προχωράει διόλου απʼ την θέση του θα τραγουδήσει. Στην συνέχεια θα σταματήσει το τραγούδι και ο χορός χτυπώντας τις παλάμες των χεριών τους και στην συνέχεια πιασμένοι θα επαναλάβουν. Ο πρωταγωνιστής ξανατραγουδά, και έτσι θα συνεχίσουν για πολλές ώρες κατά την διάρκεια της νύχτας. Καθώς προχωρούσε η ώρα, ο καθημερινός καθωσπρεπισμός πήγαινε περίπατο και τα τραγούδια γινόταν πιο σκληρά. Έπρεπε να φτάσει όλη η συντροφιά να είναι «κούρπιτου» (=τύφλα στο μεθύσι) για να πάνε για ύπνο. [ ] Από την καθαροδευτέρα κρατούσαν και το τριόημερο (τριήμερο). Δηλαδή, τρεις μέρες συνέχεια –όσοι κρατούσαν τριόημερο_, είχαν τέλεια αποχή από φαγητό ,ψωμί και νερό.Η μόνη τους τροφή, ήταν δυο καφέδες, που τους έπιναν τον ένα στις δέκα το πρωί και τον άλλον στις τέσσερις το απόγευμα. Την πρώτη τροφή την λάμβαναν την Τετάρτη στις δέκα η ώρα το πρωί. Έτρωγαν την πίτα με ταχίνι. Και όποιος η όποια, δεν άντεχε τούτες τις τρεις μέρες χωρίς τροφή, και τύχαινε να πεθάνει –τις περισσότερες φορές από άλλη αιτία -, δεν τον έθαφταν στο νεκροταφείο, μα στην κοπριά.Για να μπορέσει να κρατήσει το τριόημερο και ύστερα να πεθάνει, θα πει πως ήταν αμαρτωλός και δεν του άξιζε να θαφτεί στο αιώνιο ησυχαστήριο των νεκρών. Η θέση του, ήταν μακριά από το νεκροταφείο στην τούμπα από κοπριά…… Ο Φανός σήμεραΜόλις περάσουν οι γιορτές των Χριστουγέννων, οι Κοζανίτες ασχολούνται πλέον με τους Φανούς. Δύο βδομάδες πριν την Μεγάλη Αποκριά στήνεται το σκηνικό της μεγάλης γιορτής. Έρχονται τα κεραστάρια, ομοιώματα μικρών σπιτιών από όπου οι υπεύθυνοι της φιλοξενίας του Φανού θα προσφέρουν στον κόσμο κρασί και κιχιά. Στήνεται το υπόστεγο που θα στεγάσει τους μουσικούς με τα όργανα τους και θα τους προφυλάξει από το τσουχτερό κρύο της χειμωνιάτικης βραδιάς. Μπαίνει ο νουντάς στην καθορισμένη θέση και οι πιό επιδέξιοι αναλαμβάνουν να τον ευπρεπίσουν: βάφουν τους τοίχους, διορθώνουν τυχόν ζημιές στα ζωγραφιστά πορτοπαράθυρα και στην κληματαριά, ζωγραφίζουν κάτι καινούριο ανάλογα με την έμπνευση της στιγμής. Εν τω μεταξύ τα συνεργεία του Δήμου ασχολούνται με τον αεροδιάκοσμο. Τις παραδοσιακές φούντες με τα φιλουρίδια έχουν αντικαταστήσει πάνινες στενές λουρίδες που ανεμίζουν και γεμίζουν με χρώμα τη γειτονιά και οι γιρλάντες με τα φώτα και οι προβολείς φωτίζουν το χώρο του βωμού. Εν τω μεταξύ συνεχίζεται η ανίχνευση για να βρεθεί η κατάλληλη ορχήστρα πνευστών, «τʼ άργανα» που θα δώσουν στην εκδήλωση τη νέα διάσταση που απέκτησε στην δεκαετία του ʼ60: την παρουσία της οργανικής μουσικής που ξεκουράζει τους τραγουδιστάδες, ενθαρρύνει το «σκόρπιο» χορό και προσδίδει ποικιλία και παλμό στη γιορτή. Πέρα από το κρασί και τα κηχιά οι πιο επιτήδειοι στη μαγειρική ετοιμάζουν στο σπίτι τους ένα σωρό άλλους μεζέδες για τους «επισήμους» αλλά και για τα μέλη. Οι προετοιμασίες δεν τελειώνουν παρά λίγες ώρες πριν ανάψει ο Φανός. Οι πιο χειροδύναμοι θα μεταφέρουν το κρασί και τα ταψιά με τα κιχιά στα κεραστάρια. Οι πιο «κασμιρτζήδις» θα γεμίσουν κάθε λευκή επιφάνεια των σκηνικών με ...παραινέσεις, σχόλια και οδηγίες, όλα στο λιτό και «τσουχτερό» ύφος της Κοζανίτικης εκφραστικής παράδοσης και στο ιδίωμα, που κυριαρχεί όλες αυτές τις μέρες. Τα περισσότερα φυσικά έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο και μερικά συμπληρώνονται με σκίτσα και σχέδια, για περισσότερη σαφήνεια! Εν τω μεταξύ κάποιοι ελέγχουν αν λειτουργούν καλά τα μεγάφωνα και τελευταία φροντίδα είναι να στοιβαχτεί κάπου πρόχειρα το δαδί που θα καίγεται όλη τη νύχτα στο βωμό της εθιμικής χαράς. Όλα έτοιμα!Η γιορτή αρχίζει Κατά τις 6 το απόγευμα ανάβει στην Πλατεία ο Κεντρικός Φανός της πόλης από το Δήμαρχο. Είναι ένας Φανός με καθαρά συμβολική σημασία και ρόλο χωρίς οργανωτική ομάδα από πίσω του και με πολύ σύντομη ζωή. Αφού φιλοξενήσει για λίγο τις αρχές της πόλης και τους επίσημους προσκεκλημένους, που θα χορέψουν γύρω του, θα φαν, θα πιουν και θα τραγουδήσουν όλοι μαζί με κορυφαίο του χορού εδώ και πολλά χρόνια τον Γιώργο Σβώλη, στη συνέχεια θα περάσει τη σκυτάλη στους Φανούς των συνοικιών. Αλώνια, Άη Δημήτρης, Αριστοτέλης, Αϊ Θανάσης, Γιτιά, Κασμιρτζήδις, Κιραμαριό, Λάκκους τʼ Μάγγανʼ, τʼ Λατσκ του Πηγάδʼ, Μπουντανάθκα, Παύλος Μελάς, Πηγάδʼ απʼ του Κεραμαριό και Σκʼρκα, συνεχίζουν απτόητοι νʼ ανάβουν κάθε χρόνο μέχρι σήμερα.Η ώρα κοντεύει 8, έχει νυχτώσει για τα καλά και ο Φανός ανάβει. Έχει μαζευτεί κόσμος, παγωμένος ακόμη αλλά αυτό δεν θα κρατήσει και πολύ. Οι άνθρωποι που μόχθησαν να τον στήσουν όλες αυτές τις μέρες πιάνονται στο χορό πίσω απʼ τον κορυφαίο και ακούγεται το πρώτο τραγούδι, το ίδιο πάντα:
Έβγατε αγόρια στο χορόκορίτσια στο σεργιάνινα τραγουδήσω και να πωπώς πιάνεται η αγάπη.Από τα μάτια πιάνεταιστα χείλη κατεβαίνεικι από τα χείλη στην καρδιάριζώνει και δεν βγαίνει.Το ένα τραγούδι διαδέχεται τʼ άλλο, ο κόσμος γύρω πληθαίνει, ο κύκλος μεγαλώνει, σχηματίζεται και ένας δεύτερος με το ίδιο κέντρο κι ύστερα ένας τρίτος. Όταν κουραστεί ο πρώτος, ξεκινούν τα όργανα κι ο χορός γύρω απʼ τη φωτιά.Όλη η πόλη γλεντάει. Παρέες-παρέες ντόπιοι και επισκέπτες μεταμφιεσμένοι και μη τριγυρνούν από τον έναν Φανό στον άλλον, πίνουν, χορεύουν, τραγουδούν. Πολλές φορές στο στριφογύρισμα του χορού βλέπουν ένα πρόσωπο που έχουν να δουν χρόνια. Ίσως να ʼναι ένας από τους πολλούς ξενιτεμένους Κοζανίτες που δεν μπορούν να μείνουν μακριά από την πατρίδα τους την Αποκριά. Φωνές, φιλιά, «χαμπάρια» και πάλι χορός.Κάποια στιγμή καταφθάνει η «Επιτροπή», χαρακτηρισμός που έμεινε στην ομάδα των τοπικών αρχόντων από τότε που έκρινε διάφορα στοιχεία των Φανών, φιλοξενία, σάτιρα, τραγούδι κλπ και βράβευε τους τρεις καλύτερους στον κάθε τομέα. Η εποχή των βραβείων έφυγε, όχι όμως και ο τίτλος.Ο ερχομός της Επιτροπής δημιουργεί έναν μικροπανικό. Ο χορός γύρω από το φανόΣτις εθιμικές πυρές της Αποκριάς, όπως είναι ο Φανός, κεντρικό ρόλο παίζουν το τραγούδι και ο χορός, τα οποία, εκτός από την εμφανή ψυχαγωγική και κοινωνική σκοπιμότητα που εξυπηρετούν, παίρνουν επίσης λατρευτική και τελετουργική διάσταση. Η κοινότητα ή η ομάδα που συμμετέχει σε μια παρόμοια εθιμική εκδήλωση «επιδιώκει την πραγματοποίηση ενός σκοπού, ο οποίος συνήθως είναι η επίτευξη της ευετηρίας, της καλής χρονιάς, στην ευρύτερη διάστασή της, με την έννοια της πλούσιας καρποφορίας και της καλής υγείας».Χόρευαν λοιπόν οι αγρότες κάτοικοι της Κοζάνης γύρω απʼ τη φωτιά, εξορκίζοντας την κακοδαιμονία και καλώντας τις δυνάμεις του καλού να τους συντρέξουν στο δύσκολο έργο τους. Οι κινήσεις και τα βήματα του χορού τους περνούσαν από γενιά σε γενιά ίδια και απαράλλαχτα, συγκρατημένα και μονότονα, συνοδευτικά μάλλον του τραγουδιού και παρά αυθύπαρκτα χορευτικά κινητικά μοτίβα.Έτσι παραδόθηκαν και στις σημερινές γενιές. Οι σημερινοί Κοζανίτες εξακολουθούν να κινούνται γύρω από τη φωτιά όπως είδαν τους γονείς τους και τους παππούδες τους να κάνουν πριν απʼ αυτούς μέσα σε ένα πλαίσιο πολιτιστικού συντηρητισμού, που χαρακτηρίζει γενικά τους λαϊκούς χορούς.

ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΑΣ!!!!

Στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρίσκεται και πάλι το αγροτικό πρόβλημα. Ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορούν να αρνηθούν και οι κρατούντες, γιατί έχουν ανάγλυφη την εικόνα των οικονομικών στοιχείων από την Αγροτική Τράπεζα, όπου φανερώνεται η χρέωση των αγροτών. Χρέωση σήμερα, αύριο υπερχρέωση και ακολούθως ο πλειστηριασμός και η κατάσχεση. Δεν υπάρχει αγρότης που να μην οφείλει στην ΑΤΕ. Δυστυχώς οι εφαρμοζόμενες επιλογές από τους εκάστοτε διευθύνοντες της αγροτικής πολιτικής οδήγησαν τον αγροτικό κόσμο σε οικονομικό μαρασμό. Φυσική συνέπεια είναι ότι οι τιμές των αγροτικών προϊόντων σε σχέση με το κόστος καλιέργειας και το κόστος της καθημερινής ζωής είναι δυσανάλογη. Μάρτυρες αυτής της καταστάσεως ο εμπορικός κόσμος στις κατεξοχήν αγροτικές περιοχές όπου ο δείκτης της διακίνησης αγαθών και εμπορευμάτων σημειώνει κάθοδο. Αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής που αποφάσισε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και εκτελείται στην Ε.Ε. και ανακοινώνεται στην Αθήνα. Ούτε εκείνα τα προϊόντα που είναι ελλειμματικά στην Ε.Ε. δεν κατορθώσαμε να τα προστατεύσουμε. Δυστυχώς όλα μας τα προϊόντα τελούν κάτω από περιοριστικούς όρους. Ο ξεσηκωμός των αγροτών βασικά καλείται να αντιπαλέψει την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας από τους εξουσιαστές. Γιατί στόχος τους είναι να τους κάνουν εργαλεία και εξαρτήματα εκείνης της μηχανής που εργάζεται με νόμιμα και άνομα μέσα προς χάρην των συμφερόντων του πολυεθνικού πλούτου. Είναι τέτοιοι οι κανονισμοί που παράγουν ανεργία, χρεωκοπία και φτώχεια. Από εκεί και πέρα έχουμε την εξάρτηση του αγρότη από τα πιστωτικά ιδρύματα, με συνέπεια να καταρρακώνεται και η αξιοπρέπεια του ως ανθρώπου. Ο αγώνας των αγροτών θα συνεχιστεί για την επίλυση των προβλημάτων και την διεκδίκηση των αιτημάτων, γιατί οι αγρότες μας και γνώση και εμπειρία έχουν.

ΑΣ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΜΑΣ!!!!

''ΑΝΕΡΓΙΑ'' =ΣΕ ΤΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ;;;;;

Το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα στον τόπο μας και στον Νομό μας είναι η ανεργία. Κανένας δεν μπορεί να ξεχνά ότι πίσω από τους άψυχους αριθμούς των ποσοστών ΑΝΕΡΓΙΑΣ, υπάρχουν οικογενειάρχες με αξιοπρέπεια, που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές ανάγκες της οικογένειας και των παιδιών τους. Υπάρχουν χιλιάδες νέες και νέοι (1 στους 3 νέους που κυκλοφορούν δίπλα μας), που βρίσκονται καθηλωμένοι στο περιθώριο.Ίσως οι περισσότεροι πτυχιούχοι οι οποίοι έβαλαν τα πτυχία τους στο ράφι και αναζητούν μάταια μια απασχόληση.Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, η ανεργία «χτυπάει κόκκινο» σε 15 νομούς. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων, η ανεργία στο νομό μας αγγίζει το 18,5% και οι κάτοικοι καταφεύγουν ακόμα και στην εσωτερική μετανάστευση προκειμένου να βρουν δουλειά.
«Ο αριθμός εκείνων που αναζητούν εργασία σε άλλες πόλεις αυξάνεται συνεχώς. Στην Κοζάνη οι επιχειρήσεις απασχολούν όλο και λιγότερους υπαλλήλους, επειδή πιέζονται οικονομικά»Από τις 1.300 επιχειρήσεις που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή, οι περισσότερες είναι προσωπικές ή οικογενειακές. «Λιγότερες από 200 πληρώνουν υπαλλήλους. Αλλά ακόμα κι αυτές προχωρούν σε περικοπές».Η «ανασχηματισμένη κυβέρνηση» δεν έχει να θερίσει, διότι απλά έσπειρε μόνον υποσχέσεις, η ανεργία καλπάζει λόγω αποβιομηχάνισης, τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι νέοι αναζητούν αλλού εργασία, τα χωριά ερημώνουν, οι δείκτες ψυχικής υγείας των ανέργων αποτυπώνουν το πολύπλευρο κοινωνικοοικονομικό πρόβλημα.

ΠΤΥΧΙΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΟΡΝΙΖΑ!!!!!

Πτυχία χωρίς αντίκρισμα

Μια ομάδα άνεργων αρχιτεκτόνων αναζητεί δουλειά σε ένα τσίρκο. Τους προσλαμβάνουν με καλά χρήματα ως θηριοδαμαστές. Τους διαβεβαιώνουν ότι οι τίγρεις που θα αντικρίσουν είναι υπό την επήρεια φαρμάκων και δεν είναι επικίνδυνες. Με την κατάλληλη στολή οι αρχιτέκτονες οδηγούνται στην αρένα. Ανοίγουν οι πόρτες των κλουβιών και καμιά δεκαριά εξαγριωμένα θηρία κατευθύνονται κατά πάνω τους. Κάθιδροι οι αρχιτέκτονες κοκαλώνουν από τον φόβο τους. Μια τίγρης ορμά προς τη μεριά τους και επιτίθεται στον πρώτο στη σειρά αρχιτέκτονα. Εκείνος πριν λιποθυμήσει προλαβαίνει να ακούσει την καθησυχαστική φωνή του «Θηρίου» που αποκαλύπτοντας λίγο το πρόσωπό του του λέει: «Μην ανησυχείτε, παιδιά, πολιτικοί μηχανικοί είμαστε».

Περί ανεκδότου πρόκειται, αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Αλλωστε, πενία τέχνας κατεργάζεται. Σύμφωνα με στοιχεία, η χώρα μας είναι δεύτερη στην Ευρώπη σε ποσοστό πτυχιούχων που ασκούν άλλο επάγγελμα από αυτό που σπούδασαν, ενώ ο κατάλογος των πτυχιούχων της ετεροαπασχόλησης μεγαλώνει όλο και περισσότερο χρόνο με τον χρόνο. Από το σύνολο των 40-45 χιλιάδων φοιτητών που θα πάρουν το πτυχίο τους περίπου οι 18 χιλιάδες, κοντά το ένα τρίτο, δεν πρόκειται να ασχοληθούν επαγγελματικά με το αντικείμενο των σπουδών τους. Ανεργία, υποαπασχόληση και ετεροαπασχόληση πλήττουν και τα λεγόμενα «ευγενή» επαγγέλματα. Δεκαεφτά χιλιάδες γιατροί και δικηγόροι βρίσκονται στο ταμείο ανεργίας. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση με πέντε γιατρούς ανά χίλιους κατοίκους. Σύμφωνα με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, το μεγαλύτερο πρόβλημα ανεργίας παρουσιάζουν σήμερα οι ειδικότητες Γενικής Ιατρικής, Φυσιοϊατρικής, Κυτταρολογίας, Αιματολογίας, Αγγειοχειρουργικής, Αναισθησιολογίας Χειρουργικής Θώρακος, ενώ πρόβλημα απασχόλησης αντιμετωπίζει και ένας στους 4 νέους Ελληνες οδοντιάτρους. Η έκταση του φαινομένου εξηγεί και την παρουσία δεκάδων χιλιάδων πτυχιούχων από διάφορα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ σε διαγωνισμούς του Δημοσίου ή των τραπεζών όπου οι προσλήψεις αφορούν θέσεις απολυτηριούχων Λυκείου.

Αρκετές είναι οι έρευνες που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Σύμφωνα με το Γραφείο Διασύνδεσης του Παντείου, οι μισοί από τους άνεργους αποφοίτους αναζητούν εργασία πάνω από έξι μήνες λόγω έλλειψης θέσεων σχετικών με την ειδικότητά τους και εξαιτίας της προτίμησης των εργοδοτών για περισσότερο έμπειρους εργαζομένους. Ολοι έχουν εργαστεί στο παρελθόν, έχοντας στις περισσότερες περιπτώσεις αλλάξει έως και τρεις δουλειές. Η πλειονότητα των αποφοίτων του Παντείου ασκεί επαγγέλματα άσχετα με το αντικείμενο των σπουδών τους. Περίπου το 11% των πτυχιούχων είναι άνεργοι, κυρίως γυναίκες και κοινωνιολόγοι, που αναζητούν εργασία μέσω των αγγελιών, του Διαδικτύου, των οικογενειακών γνωριμιών, του ΟΑΕΔ και των διαγωνισμών. Ενας στους τρεις αποφοίτους έχει ολοκληρώσει ή παρακολουθεί κάποιο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών.

Αντίστοιχες έρευνες δείχνουν ότι μόνο το 44% των αποφοίτων του Τμήματος Γεωλογίας εργάζεται σε αντικείμενο σχετικό με τις σπουδές του, ενώ οι υπόλοιποι ασχολούνται σε άλλους τομείς. Ακόμη και οι πολυδάπανες και πολύχρονες σπουδές στο εξωτερικό δεν αποτελούν πλέον διαβατήριο για ένα σίγουρο μέλλον. Πολλές φορές ακόμη και κάτοχοι διδακτορικού αναγκάζονται να εργαστούν ως σερβιτόροι.

ΓΑΖΑ

ΓΑΖΑ
Το ιστορικό της πολύπαθης περιοχής

Οι Γαζουίτες: Η μεγάλη πλειονότητα των Παλαιστινίων που κατοικούν στη Γάζα δεν βρίσκονται εκεί από δική τους επιλογή. Οι περισσότεροι εξ αυτών κατέληξαν στη Γάζα όταν, το 1948, εκδιώχθηκαν από τις γύρω πόλεις που σήμερα βρίσκονται υπό ισραηλινό έλεγχο όπως η Ασκελόν και η Μπεερσεμπα.

Η Κατοχή: Η Γάζα βρίσκεται υπό ισραηλινή κατοχή από τον πόλεμο των Εξι Ημερών το 1967. Το Ισραήλ συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από τους περισσότερους ως «δύναμη κατοχής» παρά το γεγονός ότι απέσυρε τον στρατό του από την περιοχή το 2005. Τόσο ο εναέριος χώρος και η ακτογραμμή της Γάζας όσο και η μετακίνηση αγαθών και ανθρώπων είναι υπό ισραηλινό έλεγχο. Υπό αυτές τις συνθήκες, σύμφωνα με την Τέταρτη Συνθήκη της Γενεύης, το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια των αμάχων της περιοχής.

Ο Αποκλεισμός: Ο αποκλεισμός της Γάζας ενισχύθηκε από την ημέρα που η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές στα Παλαιστινιακά Εδάφη το 2006. Η παροχή πετρελαίου και ηλεκτρικού ρεύματος, οι εισαγωγές και εξαγωγές προϊόντων αλλά και η μετακίνηση των ανθρώπων διεκόπησαν σχεδόν ολοκληρωτικά.

Η Εκεχειρία: Η Εκεχειρία του Ιουνίου προέβλεπε κυρίως -από ισραηλινή πλευρά- την άρση του αποκλεισμού και από την πλευρά της Χαμάς τη διακοπή ρήψης πυραύλων. Από εκατοντάδες πυραύλους που εκτοξεύονταν προς το Ισραήλ κάθε μήνα μέχρι τον Ιούνιο, ο αριθμός τους δεν ξεπέρασε τους 20 κατά τη διάρκεια των τεσσάρων επόμενων μηνών. Η Εκεχειρία κατέρρευσε όταν το Ισραήλ προχώρησε σε σφοδρές αεροπορικές επιδρομές τον περασμένο Νοέμβρη σκοτώνοντας έξι στελέχη της Χαμάς.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΩΣΤΕ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ.....ΝΕΚΡΑ ΑΜΑΧΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΜΑΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΟΝΕΙΡΑ,ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.....ΔΩΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ!!!!!!!!

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

• ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ.ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΝΕΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΩΤΑΡΧΙΧΟ ΡΟΛΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥΣ.ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
ΦΟΙΤΗΤΗΣ Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΛ. ΕΡΓΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ